Μέσα στον ρυθμό του ακαταμάχητου 24ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορου

Καλοκαίρι στην Καλαμάτα σημαίνει … χορός. Αν το ξεχάσεις σου το θυμίζουν τα πολύχρωμα πανό στην παραλία, οι νεαροί και οι νεαρές με τα μαύρα μπλουζάκια και το λογότυπο του φεστιβάλ που σε προσπερνούν τρέχοντας αλλά και η εξέδρα που έχει στηθεί στην κεντρική πλατεία. Από εκεί ξεκινώντας παίρνεις μια μικρή γεύση. Μια υπενθύμιση ότι η κίνηση σε κάνει να σταματάς, σε διακόπτει από τον … αφηρημένο σου περίπατο, κάποιοι πολύ πρωϊνοί χορευτές που τρέχουν στον πεζόδρομο, ένας πολύχρωμος κόσμος που μας βάζει στη μαγεία της κίνησης και το νόημά της.

Χορευτές και χορογράφοι 

Το πρώτο τριήμερο στην Καλαμάτα πέρασε με τις παραστάσεις του dance festival, sold-out και τις αίθουσες κατάμεστες από κόσμο που δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό του αλλά και την έκπληξή του, αφού οι φετινές παραστάσεις μας παρουσίασαν πολλές όψεις και εκδοχές του χορού και όχι μόνο αυτές αλλά και την αλληλεπίδραση και συνομιλία του χορού με τον κόσμο των πλαστικών και παραστατικών τεχνών. Άλλωστε για τη Λίντα Καπετανέα, καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ Καλαμάτας, ο χορός είναι κάτι που μετασχηματίζεται διαρκώς, δείχνει την πνευματικότητα και τη φαντασία των δημιουργών του με την πολυδιάστατη παρουσία του.

Στο φουαγέ του Μεγάρου χορού, ο κορυφαίος χορογράφος Γιόζεφ Νατζ αποκαλύπτει μια άλλη πλευρά της δημιουργικότητάς του. Ο Νατζ ούτως ή άλλως προέρχεται από τον χώρο των εικαστικών τεχνών και δεν είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζει τα έργα και τα σχέδιά του. Οι κυανοτυπίες που παρουσιάζει με τίτλο «Inhancutilitatem» είναι ένας τρυφερός διάλογος με τη φύση, ένα παιχνίδι με τις καταστάσεις που συνδυάζει υφές γραμμές και μοτίβα σε αναζήτηση νέων μορφών ζωής. Και αν αυτές είναι στο κέντρο της αναζήτησης του Νατζ, στο κέντρο της αναζήτησης ενός άλλου σπουδαίου καλλιτέχνη που φιλοξενεί το φεστιβάλ και είδαμε τη δουλειά του το πρώτο τριήμερο είναι η μεταμόρφωση.

Εκπρόσωποι της Γαλλικής σχολής

Ο Ολιβιέ Σαγκαζάν που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα καθήλωσε τους θεατές με μια κατάδυση στον εαυτό του ως δημιουργό και δημιούργημα. Ο Σαγκαζάν γίνεται επί σκηνής ένα από τα αιμάσσοντα διαλυμένα σώματα του Φράνσις Μπέικον και του Βελάσκεθ και μεταφέρει τον μύθο της δυτικής κουλτούρας στη μυσταγωγία της αρχέγονης λατρείας. Ο Σαγκαζάν εξαφάνισε το πρόσωπο του δημιουργού, τον ίδιο του τον εαυτό και αναδημιούργησε πρόσωπα αρχέγονα, ζώα μυθικά, σώματα που αναγεννώνται και θνητά μέσα από τις συναρπαστικές, συγκινητικές και τρομακτικές διαδικασίες της γέννησης και του θανάτου. Μια ανεπανάληπτη performance με το πάσχον ανθρώπινο σώμα να γίνεται γενεσιουργός πηγή ήχων και εικόνων.

Από την πολύ προσωπική υποβλητική αυτή περφόρμανς συνεχίσαμε με τη δεύτερη παράσταση του πρώτου τριημέρου και νιώσαμε την ελεύθερη πτώση και τη χορογραφική της απεικόνιση στο έργο Free Fall από την ομάδα Σάρον Φρίντμαν. Σε μια εντυπωσιακή παραγωγή και ένα υποβλητικό περιβάλλον που δημιουργούσαν αποκλειστικά οι φωτισμοί, εθελοντές και επαγγελματίες χορευτές διερευνούσαν τα όρια της σταθερότητας.

Χορευτές ακροβάτες

Απογυμνωμένοι οι χορευτές δοκίμασαν ξανά και ξανά το όριο της αντοχής απέναντι στην άνοδο, την πτώση, τη φυγή και την ένωση των σωμάτων. Και αν σε αυτή την παράσταση οι θεατές αισθανόμασταν φυγάδες του ίδιου μας του εαυτού, η παράσταση των δυο μελών του θιάσου Circoncentrique, o  Αλεσσάντρο Μαΐντα και ο Μαξίμ Πυτού μάς άφησαν με ένα χαμόγελο κάποιες φορές λίγο μελαγχολικό, αφού πρώτα μας παρέσυραν σε έναν στρόβιλο κίνησης και ποίησης. Οι δυο χορευτές ακροβάτες σαν πρόσωπα του Μπέκετ με έναν μεταλλικό τροχό, μπάλες και μεγάλες σφαίρες και τολμηρές κινήσεις ισορροπίας μας θύμισαν έναν κόσμο που συγχρονίζεται και απομακρύνεται τρυφερά και σκληρά στο ρυθμό της αναπνοής και της σχέσης των δυο σωμάτων των δημιουργών του.

Βιμ Βαντεκέυμπους, το μεγάλο όνομα του πρώτου τριημέρου και η ομάδα του Ultima Vez αναμετρήθηκαν κυριολεκτικά με το κοινό που επί σκηνής και σε διαρκή κίνηση ακολουθούσε το ρυθμό του Go Figure Out Yourself της νέας του δημιουργίας. Αναζητήσεις, ζητήματα ταυτότητας, υποταγής υπακοής και ανυπακοής, ζητήματα που απασχολούν το έργο του Βαντεκέυμπους εδώ και χρόνια συναντούν αυτή τη φορά κατά πρόσωπο τους θεατές και τους προσκαλούν σε ένα χορό ιδεών και συναισθημάτων, καθοδηγούμενης κίνησης και αιτημάτων ελευθερίας. Παράσταση που δημιουργεί και αναδημιουργεί ερωτηματικά χωρίς απαντήσεις ή απαντήσεις που αλλάζουν και αλλοιώνονται από την έννοια της ίδιας της φύσης των σχέσεων. Όπως λέει άλλωστε και ο ίδιος ο δημιουργός μπορεί «όλα να αφορούν εσένα».

Περισσότερα εδώ